Oczywiste jest, że wiem o tym, że starsi ludzie są mniej atrakcyjni od młodych. Jednak irytuje mnie przekonanie młodych, graniczące niemal z pewnością, że nigdy się nie zestarzeją. Młodzi – szykujcie się na kpiny. Już za 20 lat.
Często podróżuję komunikacją miejską, a to źródło niezliczonych opowieści, których – chcąc czy nie chcąc – słucham. Ostatnio podróżowałam z chichotliwym stadem studentów. Niby dorośli, bo przecież dowód już mają. Na jednej ze stacji do podmiejskiej kolejki wsiadła – na oko – czterdziestolatka. Zadbana: wysportowana i ubrana ciekawie, chodź wcale nie krzykliwie. Ciekawie, znaczy nie miała na grzbiecie ani pokutnego worka, ani burego polara, ani garsonki w kolorze nijakim. Na twarzy promienny uśmiech. Kiedy szła między siedziskami nie było mężczyzny, który by w mniej czy bardziej otwarty sposób nie powiódł za nią wzrokiem. Odprowadziła ją cisza pełna zachwytu. Kiedy poszła dalej – zaczęło się.
– Ale fajna dupa – skomplementował ją w studenckim stylu jeden z młodziaków.
– Chyba cię popierdoliło. Stara taka. Bleeee…. – obruszył się drugi.
– W dupie mam, że starsza. Ważne, że jest na czym oko zawiesić.
– Niby na czym? Ziom, wylecz się ze staruszek. Tyle ładnych, młodych dup czeka na podryw, a ty oglądasz się za babą co zaraz położy się do trumny.
Hmmm…. Ciekawa jestem, jak ci niewątpliwie młodzi i akurat wątpliwie piękni panowie będą postrzegać świat za swoje drugie dwadzieścia lat.
Rzecz nie dotyczy jednak tylko studentów. Mój małżonek lubi fryzurę wygoloną po bokach, z szerokim pasem dłuższych włosów i dobrze w tym wygląda. Młodsze panie fryzjerki bez problemów właśnie tak strzygą młodych chłopaków, ale kiedy mój Web tłumaczy o co mu chodzi, to i tak strzygą go w sposób stonowany, nigdy tak, jakby chciał. Dopiero starszy pan fryzjer nie bał się zrobić fryzury według życzenia.
Ja z kolei ostatnio zmieniałam okulary. Młoda pani u optyka zaproponowała mi kilka oprawek. Same jakieś takie… nijakie w kształcie i burych kolorach. Jedne z nich przymierzyłam – od biedy by uszły. Rozejrzałam się jednak po półeczkach i mój wzrok spoczął na takich przypominających nieco tzw. kocie spojrzenie, mimo wszystko jednak nie wyzywających. Przymierzyłam i pytam: „W których wyglądam lepiej?” Widać było, że pani optyk ważyła słowa i w końcu stwierdziła: „W obu wygląda pani dobrze, ale tamte są takie spokojne, a te… takie odważne i drapieżne”. Roześmiałam się i skwitowałam: „A skąd pani wie, że ja jestem spokojna?” Kiedy po kilku dniach przyniosłam gotowe okulary do domu, Web na ich widok stwierdził: „A co w nich jest drapieżnego?”
Obejrzałam ostatnio ciekawy eksperyment. Kilku młodych ludziom (20-30 lat) zadano pytanie „W jakim wieku jest się starym?” Typowali wiek 40-50 lat. Poproszono ich m.in. o pokazanie jak stary człowiek przechodzi przez ulicę (szli niezdarnie, przygarbieni, podpierając się wyimaginowaną laską). Potem przedstawiono im ludzi w wieku 55-75 lat. Nawzajem dawali sobie zadania taneczne i fizyczne do wykonania. Starsi ludzi radzili sobie dobrze, młodsi – nie zawsze, wykonując to, co przed chwilą pokazali im starsi. Doświadczenie starszych przeważyło. Potem zadano jeszcze raz pytanie „W jakim wieku jest się starym?” Tym razem młodzi odpowiedzieli: 90 lat? Może 100? Sami obejrzyjcie.
I jeszcze jedno. Starsi też kiedyś byli piękni i młodzi. Tom Hussey, znany amerykański fotograf, zrobił cykl zdjęć właśnie to pokazujących. Obejrzyjcie je na stronie autora: www.tomhussey.com/PROJECTS/REFLECTIONS/thumbs Jedno z nich na zachętę wstawiłam jako zdjęcie tytułowe.
Nie warto wyśmiewać się z cudzych zmarszczek, z tego, co każdego dopadnie, jest nieuchronne i niezależne od nas. Po co?
FOT: www.tomhussey.com
Jeśli masz ochotę – zapisz się na ukazujący się raz w tygodniu newsletter informujący o nowych wpisach na naszym blogu. Wystarczy przysłać e-mail z hasłem NEWSLETTER w tytule na adres: rudaweb.pl@gmail.com
