Koniec głagolicowych dyrdymałów

glagolica-2

Przez stulecia wmawiano kolejnym pokoleniom Słowian, że swoje pierwsze pismo zawdzięczają greckim mnichom. Dokładniej Cyrylowi, który sam miał stworzyć nowy alfabet, by przetłumaczyć Ewangelię z greki na słowiański. Dowodzono, że podobieństwo niektórych liter greckich i głagolicowych to właśne dowód na taki zabieg. Wszystko jednak wskazuje na to, że było wręcz odwrotnie. To pismo słowiańskie stało się źródłem dla pisma greckiego i nie tylko tego jednego.

Pisaliśmy już o odkryciach takich, jak najstarsze pismo ludzkiej cywilizacji i o odszyfrowanych inskrypcjach Filistynów. Kolejnym dowodem na rodzime pochodzenie pisma słowiańskiego jest praca Pawła Serafimowa, która analizuje genezę głagolicy głównie na gruncie śladów bułgarskich. Polskie tłumaczenie tego opracowania pochodzi ze strony falkonidas. Serafimow zauważa: „Propozycja, iż greckie pismo mogło mieć wpływ na głagolicę – święte słowiańskie pismo – jest kusząca, ponieważ Cyryl, któremu przypisujemy stworzenie głagolicy urodził się w greckich Salonikach. Jest także 8 liter dziewięciowiekowego greckiego pisma kursywnego, które było wprowadzane stopniowo w Grecji w czasie IX w. n.e. po tym jak pismo uncjałowe było używane w oficjalnych dokumentach i korespondencji, to pokazuje jednocześnie pewne podobieństwa do ich głagolitycznych odpowiedników. Te litery to: δ, γ, ω, ε, ρ, ο, θ, ϕ (delta, gamma, omega, epsilon, rho, omikron, theta i phi). Także parę hebrajskich znaków: ש , ר , ף , ב , א (a, b, p, r, š) ukazuje pewne podobieństwa ze swoimi głagolitycznymi odpowiednikami. Pozostałe pisma orientalne nie oferują żadnych znaczących dopasowań. Koptyjskie litery kopt (shei, hori, ti) ukazują podobieństwa z głagolicowymi Ⱋ, Ⱈ, Ⰰ (št, h, a) a samarytańskie litery samar (š, r, m) mogą przypominać głagolicowe Ⱎ, Ⱃ, Ⱋ (š, r, št).”

Dalej Serafimow koncentruje się na najlepiej znanej mu historii ziem bułgarskich i okolicznych, pisząc: „Ziemie pomiędzy Północnym Kaukazem a wschodnimi brzegami Czarnego Morza były znane jako Stara Wielka Bułgaria. W tym regionie, zamieszkanym w przeszłości przez Scytyjskie, Sarmackie i Trackie plemiona znaleziono starożytne runiczne pismo, przypominające głagolicowe litery Ⰲ, Ⰳ, Ⰴ, Ⰵ, Ⰶ, Ⰷ, Ⰹ, Ⰾ, Ⰿ, Ⱀ, Ⱄ, Ⱆ, Ⱉ, Ⱋ, Ⱌ, Ⱎ, Ⱍ, Ⱏ, Ⱑ, Ⱔ, Ⱘ, Ⱙ, Ⱛ ( v, g, d, e, ž, dz, i, l, m, n, s, u, o, št, c, š, č, ъ, ě, en, on, jon i ižica).
Te znaki są datowane na I-III w. n.e.. (…) W południowej Bułgarii podobne znaki zostały znalezione na mieczu datowanym na I-II w. n.e.. Data ta może znacznie odbiegać od rzeczywistego wieku skryptu runicznego, runy mogą być znacznie starsze. Według mojej wiedzy okazało się, że pisane obiekty i inne znalezione w ich pobliżu nie były datowane za pomocą sposobu C-14, lecz tylko wstępnie. Wnioski naukowców oparto na przyjętej dacie pojawienia się Sarmatów na bułgarskiej ziemi około I w. p.n.e. Znaleziska archeologiczne i historyczne źródła zaprzeczające tej dacie były ignorowane. Sarmatów nazywano członkami wielkiej Getyckiej rodziny, zamieszkujących od głębokiej starożytności Trację, podobnie (jak – dop. RudaWeb) Geci, którzy byli zwani Słowianami w VI w.. Nikt nie liczy się z tym poważnym problemem chronologicznym. Starobułgarskie artefakty w tym rogi jelenia z napisami, są podobne do tych z ziem staro-Wenetyjskich. Bułgarskie przedmioty były datowane do VII w. n.e., podczas gdy wenetyckie pochodzą z V w. przed naszą erą. Luka wynosi około 1200 lat, ale runy są takie same jak znaki wenetyckie. To oznacza, iż było kulturalne pokrewieństwo pomiędzy Wenetami a Starobułgarami przed tym, jak starożytne litery wyszły z użycia z Wenetyckiego pisma w I w. p.n.e..”

Gdzie nie sięgniesz – tam zawsze Wendowie

Dla Weba ten wniosek o pokrewieństwie Wenedów i Starobułgarów jest oczywisty. Pisaliśmy już, że Geci, Trakowie, Wenedowie, Sarmaci i Scytowie to różne nazwy tego samego żywiołu prasłowiańskiego, któremu udało się wielokrotnie w ciągu swoich dziejów tworzyć wspólny organizm państwowy, zwany w naszej historiografii Lechią. Wspominaliśmy zwłaszcza o cywilizacyjnej roli Wendów/Wene(t)dów, np. we wpisie „Monety z Krakowa na statkach Wenedów…”, zwłaszcza od śródtytułu „Mocarstwo Wenedów”, gdzie przypominamy, że panowali oni również nad ziemiami obecnej Polski, której aktualni mieszkańcy są w większości ich potomkami. Z ustaleń Radivoje Pešicia wiadomo zaś, że pismo Wenedów pochodzi z protopisma winczańskiego, a samo dało początek etruskiemu i łacińskiemu. Z drugiej strony naddunajskie alfabety zapoczątkowały pisma minojskie i fenickie. Serafimow tak rozwija tę teorię: „(…) odpowiedzi na podobieństwa między głagolicą, greką, hebrajskim, samarytańskim i koptyjskim należy szukać w głębokiej przeszłości Bałkanów, w 6 do 4 tysiąclecia p.n.e., kiedy kwitły Vinča, Valci Dol, Karanovo, Gradešnitsa i inne pokrewne kultury. Twórcy tych kultur założyli również pierwszy system pisma na świecie, a to wydaje się, że wpłynęło na egejskie pisma liniowe i alfabet protokananyjski, z których następnie rozwinął się hebrajski, fenicki i aramejski. Hebrajski wpłynął na alfabet samarytański a fenicki był prototypem alfabetu greckiego. Z kolei grecki alfabet wpłynął na koptyjski.
Migracja ludzi ze starych trakoscytyjskich ziem do Krety, Levantu a nawet do Egiptu (pierwszy okres przejściowy) w 3 i 2 tysiącleciu p. n. e. jest potwierdzona przez odkrycia archeologiczne. Rozkład specyficznych rodzajów ceramiki (linearnych/wstęgowych ceramik, ceramiki sznurowej) i pojawienie się nowego typu pochówku (z poświęceniem koni), nowy typ domu itp. jasno wskazują przybycie nowej populacji w rejonie egejskim, Lewantu i północnego Egiptu podczas wczesnej epoki brązu”.

glagolica-3

Tabela porównawcza liter głagolicy i scyto-sarmackich run. Opisy: G. s. v. – wartość fonetyczna litery głagolicy; R – scyto-sarmackie runy; SlL – słowiańska łacina; G. – litery głagolicy; SlC – słowiańska cyrylica; L – litery łacińskie. Znaki 2, 8, 9, 11, 16, 23 są z pracy S. Rjabchikova, reszta pochodzi z pracy I. T. Taneva i M. Minkova.

Źródło było więc jedno i praca Serafimowa jest kolejną, która na to wskazuje. Potwierdza również znaczenie basenu naddunajskiego dla rozwoju cywilizacji nie tylko europejskich, w tym prapolskich.

Alfabet magiczny

Jak podaje strona apokalipsa-eden: „Najważniejszą z cech głagolicy jest połączenie w niej możliwości graficznych, spełniających jednocześnie funkcje fonetyczne, co owocuje wkroczeniem w świat dźwięków w zapisie graficznym. Stosowany obecnie alfabet łaciński jest alfabetem ubogim, posiadającym 26 liter i w pełni nie oddaje możliwości głośni ludzkiej, co jest właściwe dla alfabetu głagolicowego o 49 indywidualnych znakach dla wszystkich brzmień”. Na marginesie warto dodać, że współczesny polski alfabet ma w rzeczywistości więcej liter niż 26 (policzmy: a,ą,b,c,cz,ć,d,dz,dż,dź,e,ę,f,g,h,ch,i,j,k,l,ł,m,n,ń,o,p,q,r,s,ś,sz,t,u,ó,v,w,x,y,z,ż,rz,ź).

Natomiast alfabet głagolicowy, poza 49. podstawowymi literami, ma zbadanych ponad 800 ligatur – stanowiących połączenie od dwóch do pięciu liter. Posiada również wiele innych znaków graficznych dotychczas nierozszyfrowanych. Same litery głagolicy, poza wyrażeniem dźwięku mowy jakiemu są przypisane, posiadają również znaczenie właściwe dla części mowy lub zdania, wartość liczbową sobie tylko właściwą, a także tzw. obrazowanie. Przywołana apokalipsa-eden tak to tłumaczy: „(…) w pojęciowości słowiańskiej obrazowanie – ABRAzowanije to oświecenie, to pewien stan umysłu wznoszący się ponad wiedzę i naukę, zaś morfem „ABRA” używany w wielu językach odnosi się do mistycyzmu”.

Natomiast Serafimow we wnioskach końcowych swojej pracy podkreślił: „To co mamy dzisiaj to niemało. Nie znamy całej historii, ale nawet fragmenty są przekonującym świadectwem wysokiego poziomu kultury naszych przodków – Prasłowian”.

NA ZDJĘCIU GŁÓWNYM: najstarsza zachowana tablica z tekstem głagolicowym z chorwackiej wyspy Krk, FOTO: Neoneo13/wikimedia.org

Jeśli masz ochotę – zapisz się na ukazujący się raz w tygodniu newsletter informujący o nowych wpisach na naszym blogu. Wystarczy przysłać e-mail z hasłem NEWSLETTER w tytule na adres: rudaweb.pl@gmail.com

RudaWeb

Komentarze: 10

  1. Glago słowo, lica narzędzie do bicia. Czyli głagolica to bicie słowem. Poprawcie mnie jeśli się mylę.

  2. ⰂⰋⰕⰀⰏ!
    Już wiemy, od tak dawna, wszytskie kłamstwa.
    Ale przejdźmy jednak do użyteczności Głagolicy:
    Ⱂ Pokój, Prawda
    Ⰿ uMysł boskie, Mądrość
    Ⱃ Radość
    i.t.d.
    Pozdrawiam

  3. Wyspa Krk znajduje się w dalekiej, północnej Chorwacji, blisko Istrowskiego (Ostrego) półwyspu. Na starym obszarze Wenedyjskim, po-lechickim. Jest tam nawet od lechicki odłam lokalnej mowy, nazywany wo-laskim. To wcale nie znaczy, że włoskim! To stąd przybyli do Romani wo-losi i tak ich nazwaliśmy. Wolachia/Wlachia. Od słowiańskich, podbitych przez Rzymian plemion Istrii. Mamy tam na Krka miejsce; Starą Baśkę, na której osoby z mocnym silnikiem, zapraszam. Taki biwako – kemping, po drodze świetne winka domowe. Na szczycie dojazdu, pełno zaparkowanych aut, nie ma jak stanąć ani się wycofać. Chorwaci schodzą tutaj niebezpieczną ścieżką pływać w kolistej, przepięknej głębinie, niedostępnej zatoczce. Po drodze uwaga na szalonych rowerzystów, zjeżdżających siłą grawitacji. Most na wyspę jest przepiękny.

  4. E,PISMO SŁOWIAN POCHODZI Z OKRESU 3 CESARSTWA,TO MY POZOSTALIŚMY DUŻYM SKUPISKIEM PO WOJNIE KTÓRA COFNĘŁA ZIEMIE DO JASKIŃ.

  5. Witam ponownie

    Czy ktoś z was w ogóle sparwdza kodowanie znaków specjalnych na waszej stonie bo cały czas są żle wyświetlane napisy w języku głagolicy !.

    Pozostałe pisma orientalne nie oferują żadnych znaczących dopasowań. Koptyjskie litery kopt (shei, hori, ti) ukazują podobieństwa z głagolicowymi Ⱋ, Ⱈ, Ⰰ (št, h, a) a samarytańskie litery samar (š, r, m) mogą przypominać głagolicowe Ⱎ, Ⱃ, Ⱋ (š, r, št).”

    Dalej Serafimow koncentruje się na najlepiej znanej mu historii ziem bułgarskich i okolicznych, pisząc: „Ziemie pomiędzy Północnym Kaukazem a wschodnimi brzegami Czarnego Morza były znane jako Stara Wielka Bułgaria. W tym regionie, zamieszkanym w przeszłości przez Scytyjskie, Sarmackie i Trackie plemiona znaleziono starożytne runiczne pismo, przypominające głagolicowe litery Ⰲ, Ⰳ, Ⰴ, Ⰵ, Ⰶ, Ⰷ, Ⰹ, Ⰾ, Ⰿ, Ⱀ, Ⱄ, Ⱆ, Ⱉ, Ⱋ, Ⱌ, Ⱎ, Ⱍ, Ⱏ, Ⱑ, Ⱔ, Ⱘ, Ⱙ, Ⱛ ( v, g, d, e, ž, dz, i, l, m, n, s, u, o, št, c, š, č, ъ, ě, en, on, jon i ižica).

  6. Głagolica to podstawa kultury i cywilizacji Słowian, jak to się stało że przeciętny Polak nie wie o niej nic ? Dlaczego nie ma o niej słowa w programach szkolnych ?

    • Witaj Przecław, odpowiem tak frywialnie: By PoLachy nie znali swej historii, tylko dobrze wykonywali swą pracę: Slowa Peresa Szimona, czyli Perskiego Szymona.
      Ale co do Głagolicy – pod względem fonetycznym bardzo rozbudowana, pod względem logicznym prosta, w całości tworzy obraz i przekaz żywy,. SIVY, czyli mądry, wiedzący, Jeśli komuś bardzo zależy na hodowli, to nie będzie uczył swych ofiar, jak rozpoznać wroga;-)

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *